προμήνιο

το, Ν

έργο τής παλαιότερης οχυρωτικής το οποίο κατασκευαζόταν μπροστά από τη μήνη για να ενισχύσει τα πυρά της.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προ-* + μήνη «οχυρωματικό έργο σε σχήμα μήνης» + επίθημα -ιο(ν)].